Sogn og Fjordane, Vevring, g.nr.11,1,2,5 Stn. v/skb. 193. 
Varfloten. På Varfloten er der ein stor gravhaug, i Vareskogen er 
det fleire små. Dei har køyrt burt mykje til veitastein. I ein ay 
dei fann dei ei leirkrus. På Varflata skal etter segni ha vore grav 
stad. Og bestefar (fødd 1804) fortalde at i hans ungdom synte gar 
vollen greit kring dette stykket. Utanfor var det brune lyngmarker, 
men innanfor var marki grøn og tuette som etter ned-sokne graver. 
Det er i vestre enden av dette stykket den store hogen på Varflate 
ligg. Segni fortel ogso at det var der kyrkja skulde ha vore reist 
Men ein myrk haustnatt ha ein timerflote til dette bruk som låg ned 
med kyrkjebergi slitna og drive burt under Tingneslandet. So vari 
kyrkja reist på Vevring. Dei trudde det var Guds vilje når flåten 
dreiv burt der. Men det var nok dei som trudde norafjordingar hadde 
hjelpt Vårherre den gongen.